De gelijkenissen tussen de geboorte van Luuk en hoe mijn eigen geboorte zijn verlopen vertonen bizar veel gelijkenissen. Toen ik me dat besefte, ben ik me verder gaan verdiepen in geboortepatronen, ook wel birth imprints genoemd. Ik ben veel gaan lezen over de pre- en perinatale geboortepsychologie, toen werd me duidelijk dat ‘hoe je gestart bent in dit leven een imprint vormt die je terugziet in je gedrag’. Omdat ik hier graag meer mee wilde doen, ben ik de cursus ‘Geboorte in kaart’ gaan volgen om hier praktisch mee aan de slag te kunnen.
Zo ben ik zelf beademd na mijn geboorte, na een erg strakke navelomstrengeling en moest ik daarna, zonder mijn moeder (wel met mijn vader) naar het ziekenhuis voor controle. Dit is ook precies hetgeen dat bij mijn eigen zoontje gebeurde. Sommige patronen zullen zich namelijk generationeel blijven herhalen, totdat ze aangekeken worden.
Gedragspatronen die bij mezelf een rode draad vormen in mijn leven zijn: stress voelt al snel als verstikkend, een nieuwe uitdaging kan me letterlijk ‘naar de keel grijpen’. Ik had vroeger erg last van faalangst en in een overgangssituatie kan ik best snel overweldigd raken en wil ik dingen heel graag op mijn eigen manier doen. Ook kan ik slecht iets straks om mijn nek verdragen (je zult mij niet snel in een coltrui zien en ook een wat strakkere ketting kan me ontzettend irriteren). Al deze punten zijn terug te herleiden naar hoe ik geboren ben vanwege de navelstrengomstrengeling en het lang vastzitten in het geboortekanaal.
Gedrag is altijd logisch en bijna altijd terug te herleiden naar het eerste prille begin: de conceptie, zwangerschap en geboorte. Bij Luuk, onze oudste, zie ik dezelfde gedragspatronen als bij mezelf. Door met hem stil te staan bij zijn geboorte en de bevalling, vanuit zijn perspectief, kwam er meer rust. Hij moest zelfs ontzettend hard huilen bij bepaalde onderdelen en gaf aan ‘dat het heel erg eng was’ en dat hij dacht dat hij dood zou gaan.
Omdat ik nu besef waar zijn gedrag vandaan komt in bepaalde situaties, kan ik hier als ouder met meer begrip op reageren. Sommige gedragingen zijn bij hem nu minder aanwezig, want het is gezien, dus het hoeft niet meer steeds op de voorgrond te komen om aangekeken en erkend te worden.
Het mooie is dat de bevalling van Teun heel anders is verlopen. Geen navelstrengomstrengeling en na de bevalling het eerste uur fijn bij mij op mijn borst. Zijn start is anders verlopen, mede daardoor heb ik twee totaal verschillende kinderen die op totaal verschillende manieren reageren op situaties in hun leven.
Heeft je kindje een lastige start gehad? Of zie je bij je kind gedrag waar je niet altijd de vinger op kan leggen waar dit vandaan komt? Dan kan het ontzettend waardevol zijn om zijn of haar geboorteverhaal in kaart te brengen. Op deze manier kan zichtbaar worden wat het gedrag van je kind je wilt vertellen.
© 2024 JIJ BENT